Waar in de maand februari elke fractie kon reageren op de oproep van de redactie van De Katwijksche Post om de visie op het ‘Kinderpardon’ en het mede – ondertekenen van de motie uit Alkmaar weer te geven, stond bij de ingekomen stukken van de raadsvergadering van donderdag 29 maart de email van de gemeente Langedijk met een verzoek in deze.
Omdat we eerder in De Katwijksche Post al verwoordden: ‘dat het een groot goed is om een dergelijk initiatief raadsbreed te dragen’, heeft GB deze email laten agenderen voor de vergadering van de commissie Bestuur van 12 april. Erover praten en schrijven is prima, maar geef maar eens, hopelijk raadsbreed, een signaal af als Katwijkse politiek naar de eigen burgers en landelijke politiek hoe wij erover denken. We houden u op de hoogte.
‘Wat was er eerder, de bezuinigingsmaatregel of de goedkope lening voor monumenten?’
Wat u eerst moet weten In de commissievergadering Welzijn van 13 maart is er gesproken over de subsidieverordening gemeentelijke monumenten. Deze subsidie voor onderhoud en restauratie is slechts een bijdrage aan de daadwerkelijke kosten. En gesubsidieerd wordt wat daadwerkelijk monumentwaardig is. Het subsidiebudget is door de bezuinigingsmaatregel voor 2012 en latere jaren jaarlijks al van 85.400 euro naar 64.150 euro teruggebracht. Per aanvraag wordt maximaal dus geen 8.000 euro maar 5.000 euro meer uitgekeerd aan de eigenaar van een gemeentelijk monument.
Amendement PvdA, GemeenteBelangen en S.G.P. Bij de vaststelling van de bezuinigingsmaatregelen hebben deze drie partijen een amendement ingediend om deze korting van 21.250 euro te schrappen maar het CDA ging niet in het voorstel mee. Nu stelde de heer Weegink van het CDA in de commissie Welzijn ‘dat er meer monumenten komen, maar dat het totaalbedrag daalt’. Dat er meer monumenten komen is gelegen in het feit dat naast een eerdere lijst van Katwijkse gemeentelijke monumenten er na de gemeentelijke fusie nu ook een lijst voor Rijnsburg en Valkenburg is opgesteld. Het college wil de lijst in deze raadsperiode afwerken. Daarna is er geen nieuwe aanwijzing meer te verwachten. De heer Weegink had het zelfs over ‘uitholling voor het maatschappelijk draagvlak van monumenten door onder andere het kleiner wordende subsidiebedrag’. ‘Waarom dan niet het amendement gesteund van de PvdA, GemeenteBelangen en de S.G.P.?’, was de vraag van Marcel van Tol bij deze commissievergadering. Als antwoord kreeg hij dat ‘de heer Weegink het weinig zinvol vond om de discussie over de bezuinigingen te herhalen. Dat was ook zijn reactie in de raadsvergadering van 29 maart toen Wim van Duijn van de S.G.P. het hem voor de voeten wierp.
Horen, zien en zwijgen Het is net als met de klassieke afbeelding van de drie aapjes. Niet willen horen wat de oppositie aan argumentatie bij het amendement naar voren bracht, niet willen zien wat de gevolgen kunnen zijn van deze met medewerking van het CDA getroffen bezuinigingsmaatregel en zwijgen als de discussie hierover wordt opgestart. En dan nu deze eigenaren van een gemeentelijk monument paaien met een voorstel voor een goedkope lening voor monumenten en zo hiermee naar de burgers goede sier willen maken. Dus de ambtelijke organisatie wordt nu aan het werk gezet om met voorstellen te komen. Hoe gaan we dat binnenkort beleven als andere bezuinigingsmaatregelen aan de orde komen: schoolzwemmen, jeugd- en jongerenwerk enz.? Elke ‘leek in Sneek’ kan zien dat dit anders had kunnen worden opgelost, ook door het CDA.
Zaterdagochtend 25 februari gingen leden van de fractie en steunfractie van GemeenteBelangen en de PvdA om 8.45 uur het natuurgebied Berkheide in. Dat was om door het zagen en snoeien van wilgen een moerasplas toegankelijker te maken voor onder andere het broeden van de roerdomp.
Deze actie kwam voort uit het feit dat Staatsbosbeheer met een korting van 70 % op het budget nu is aangewezen op hulp van hopelijk veel vrijwilligers om het beheer op peil te kunnen houden. Dat heeft zeker voor het unieke en wijd verspreide duingebied om Katwijk heen nu en in de nabije toekomst veel gevolgen.
Vogelwerkgroep Berkheide Omdat het om een uniek lokaal natuurgebied ging, betraden deze politici onder leiding van Joop de Leeuw en Ben ter Haar, leden van de vogelwerkgroep Berkheide, dit voor bezoekers verboden gebied. De Leeuw: ‘De vogelwerkgroep Berkheide bestaat dit jaar 36 jaar en is onderdeel van de stichting Berkheide en Coepelduynen. De stichting, of liever de vogelwerkgroep, heeft zijn oorsprong in de stichting Duinbehoud. Initiatiefnemers waren ooit enkele biologiestudenten en ze zijn begonnen met inventarisaties van planten en vogels om het gebied op de kaart te krijgen, want de natuurwaarden stonden sterk onder druk door het ontbreken van een fatsoenlijk beheer’. Het lijkt alsof de geschiedenis zich herhaalt. Maar onderweg werd de vogelstand van bonte specht tot nachtegaal bewonderd qua beeld en geluid.
Wie is daar nu eigenlijk ‘de baas’? Ter Haar: ‘Berkheide is in gezamenlijk beheer door Dunea en Staatsbosbeheer. Alle waterwinningen met aangrenzend terrein worden beheerd door Dunea en al het overige terrein door Staatsbosbeheer. Het moeras waar vandaag gewerkt wordt, valt onder Dunea. Het ligt in het gebied Groot Berkheide. Vóór 2000 lagen hier infiltratieplassen, de zogenaamde plassen van Simon’. De omgeving is door het ingrijpen van mensen na dat jaar enorm veranderd want al het afgegraven zand mocht niet dit duingebied worden uitgevoerd. Daarom besloot men, met goedkeuring van alle partijen, om het zand in deze plassen te dumpen. Zo ontstond het huidige moerasgebied met unieke vegetatie waar ook weer veel bijzondere vogels zoals de roerdomp op af kwamen.
Wilgen omzagen Maar waarom moesten deze wilgen nu worden omgezaagd of grotendeels worden gesnoeid? De Leeuw: ‘De oppervlakte infiltratie met voedselrijk rivierwater is fors teruggedrongen in Berkheide (maar ook in Meijendel). Dit is ruim tien jaar geleden gebeurd. Deze plassen verdwenen en maakten plaats voor duin waar de wind vrij spel kreeg. In de valleien stoof het zand uit tot op het grondwaterniveau en hier onstonden bijzonder waardevolle vegetaties met zeldzame geworden duinplanten als parassia, moeraswespenorchis, duizendguldenkruid en ga zo maar door. Bij het opruimen van de plassen moest het voedselrijke slib van vele jaren infiltratie verwijderd worden. Dit kon niet zomaar verwijderd worden uit de duinen anders zou dit als een ontgronding bestempeld worden. Er is toen gekozen om dit slib neer te leggen op de plek van één van de meertjes van Simon. Hierdoor ontstond hier een moeras met flink veel riet, enkele plasjes (met lidsteng, ook al een bijzondere plant) in het centrum, omzoomd door een paar kleine restanten van het oorspronkelijke meer. Dat beide heren zeer begeesterd zijn bij hun werkzaamheden blijkt ook uit de reactie van Ter Haar: ‘Dit moeras ligt ver van het openbare gedeelte van Berkheide en hier kon in alle rust een omgeving ontstaan die door een hoge dichtheid aan vogels bijzonder aantrekkelijk mag worden beschouwd. Ik noem enkele soorten: rietzanger, bosrietzanger, rietgors, kleine karekiet, waterral, roerdomp, grauwe gans, dodaars en blauwborst’. De Leeuw vult hem direct aan: ‘Langzamerhand dreigt dit moeras echter zijn open karakter te verliezen door met name de opslag van wilgenbomen. Hierdoor verlandt het langzamerhand, maar het wordt ook minder aantrekkelijk voor bijvoorbeeld de roerdomp, de overwinterende talingen en watersnippen’.
Zorg voor deze schitterende natuur Dunea is beheerder van dit duingebied en bij Dunea gaat het niet alleen om productie van drinkwater, ze zijn zich terdege bewust van hun rol in een uniek natuurgebied dat aan de rand van ligt van één van de dichtstbevolkte plekken ter wereld. De Leeuw: ‘De wilgenkap is vooraf besproken met ze, en ze hebben ons gefaciliteerd met een verwarmde keet, zagen en takkenscharen. Bovendien ruimen ze de takkenbossen regelmatig op met behulp van een versnipperaar’. Onderweg werd het één inspirerende les Natuur Milieu Educatie met een begroeting aan de alsmaar kauwende Schotse Hooglanders als absoluut hoogtepunt. De begeleiders Joop de Leeuw en Ben ter Haar waren blij met de aanmelding van deze zagende en slepende politici.
Om 12.00 uur kwam er een einde aan een ochtend zagen, snoeien, slepen en stapelen. Met een tevreden blik werd het natuurgebied verlaten met grote stapels gezaagd hout als stille getuigen achterlatend. Wie volgt dit mooie initiatief van deze politici?
De rechten van kinderen zijn vastgelegd in verdragen en wetgeving. Kinderen hebben recht op basisvoorzieningen, op onderwijs, op het opbouwen van privéleven. In Nederland zijn deze rechten voor Nederlandse kinderen veelal gewaarborgd en verzekerd. Dat geldt niet altijd voor kinderen van vreemdelingen. Dit verschil is ongerechtvaardigd in het licht van het Verdrag voor de Rechten van het Kind. Daarin is vastgelegd dat alle kinderen die zich op het grondgebied bevinden van een lidstaat dezelfde basisrechten moeten kunnen genieten. Dit verschil is schrijnend zichtbaar in de waarborging van kinderrechten waar het betreft kinderen van ouders die zich in langdurige procedures bevinden over hun verblijfsrecht in Nederland.
Want als we als maatschappij worden geconfronteerd met een situatie als die van Mauro enige maanden geleden beheerst het ook maanden de landelijke pers zo ook het leven van al die andere ‘Mauro’s’ die voor het grote publiek nog geen naam hebben. Maar de dreiging van een aangekondigde terugplaatsing naar hun ‘moederland’ is voor hen wel degelijk even groot. Willen we voortdurend in individuele acties van omstanders en betrokkenen bij deze asielkinderen geraken omdat het op deze wijze geregeld is?
Kunnen deze kinderen er wat aan doen dat ze met een leeftijd van veertien en dertien jaar al verblijvend in Nederland hier geworteld zijn? We kunnen vele voorbeelden daarvan opnoemen in een kinderleven; leerling van een basisschool, lid van de zwemclub, maar ook al helemaal ingeburgerd om een volgende stap als jongere / jong volwassene te gaan maken in hun Nederlandse maatschappij. Deze kinderen hebben niet voor deze vertraging gekozen, dus dat meer dan bekende zwaard van Damocles mag niet meer boven deze kinderhoofden hangen. GemeenteBelangen zou zeggen: ‘Geen kinderpardon, maar kinderrecht’.
Dat betekent dat het wat GemeenteBelangen betreft mogelijk zou moeten zijn dat aan kinderen die gedurende hun minderjarigheid in Nederland geworteld zijn geraakt in de Nederlandse samenleving, onder omstandigheden een verblijfvergunning, kan worden verleend. Daarom ondersteunen wij deze actie.